นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
112
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
112
หมวด : รักดราม่า
อัปเดตล่าสุด : 11 ธ.ค. 59 / 15:28 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีทุกคนนน
เลามาลงฟิคใหม่น้าเป็นนิยายใสๆ ไม่มีน้ำตา(ล)
เป็นการแต่งเรื่องสั้นส่งครูค่ะ ซึ่งมันออกแนวจะเยอะเกินไปหน่อย..
ก็เรียกได้ว่าเป็นเรื่องแรกที่แต่งจบเลยค่ะ.. เลยเอามาลงซะเลย ^♢^)//
☆ ขอให้สนุกนะคะ ☆
นี่เป็นงานที่แต่งแบบไฟลนดากเพราะฉะนั้นจะค่อนข้างเผา
และด้วยความที่ต้องส่งแบบสั้นๆเนื้อหาต้องกระชับ
มันจึงน้อยมากๆ
และ(อีกแล้ว)เลาเป็นเด็กฝึกแต่งเองภาษามันไม่สวยงามกรุ๊งกริ๊งหรอก ._.
ทนอ่านหน่อยน้า ไปแล้วว บายยยยยย
เอ็นจอยรีดดิ้งนะรีดเดอร์
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ยามเย็นอวันศุร์สุสัปาห์ที่ใรๆ็่าื่นอบเพราะสอวันานี้ะสามารถพัผ่อนไ้อย่ามีวามสุโยไม่้อแหี้ามาทำานแ่เ้า ... แ่นั่นไม่ใ่ับเ้านนี้
'ันัน์'หนุ่มพนัานเินเือนไฟแรที่เพิ่บปริาเอมาเมื่อไม่นานมานี้ ไม่ไ้รู้สึพิศวาทหรืออบอะไรทำนอนั้นับวันศุร์เลยสันิ ็ที่บ้านอเ้าน่ะมันน่าเบื่อ มีแ่อะไรเิมๆ ะไปเที่ยว็ไม่ไ้เพราะเินไม่่อยะมี ใรมันบอันว่าบปริาแล้วะสบาย โหทั้เพ..
นสมัยนี้เิน็อยู่เหนือทุสิ่นั่นแหละ มีเินมา็มีอำนามาสั่อะไร็ไ้แล้วมนุษย์ทำานธรรมา๊อ๋อยอย่าพวผมล่ะ เป็นวรสัว์สุท้ายในห่วลูโ่เสมอ ไ้แ่ทำามำสั่พวนั้นๆ ไ้แ่ีสอหน้าทำามไปสะหมแ่เพื่อระาษสีๆที่มี่าไม่ี่หมื่น
เินเือนในแ่ละเือนอผมมันแทบะไม่พอใ้เลย 12,000มันอาะฟัูมามายแ่หาไ้ลอมาลบับ่าใ้่ายๆ่าๆูแล้ว มันแทบะเรียว่าน้อยเลยทีเียวไหนะ่ารถ่าไฟ่าน้ำ่านู่น่านี่่านั่นเยอะแยะไปหม
แถมเมียที่บ้าน็ไม่มีานทำอี ใ่แล้วผมน่ะมีภรรยาแล้วภรรยาอผมไม่ทำานหรอวันๆเอาแ่ทำวามสะอาบ้าน ปลู้นไม้ ทำสวน ทำับ้าว อยู่บ้านเป็นสาวโพนี่ในทุ่สายรุ้สีสวยนั่นแหละเิน็ไม่่วยหาลับไป็เอาแ่สาธยายวามสุในแนสี่เหลี่ยวที่เรียว่าหลันั้น ผม็ไม่เห็นว่ามันะน่าสนุหรรษาอะไรนานั้นแ่ทำไมเธอถึเล่าออมาไ้ราวับว่าที่นี่มันเป็นสรวสวรร์นะ..
ลืมบอไปว่าที่แ่านันน่ะ็เพราะทา้านารเินทั้นั้น มีแ่ทานั้นแหละที่รัเ้าฝ่ายเียวส่วนพวท่าน็หนีไปทำานอยู่่าประเทศแบบไม่ลับมาเยี่ยมอีเลยปล่อยให้ลูายใ้ีวิร่วมับสาวเรนโบว์แนเียว นี่ถ้าวันนึเ้าะลุึ้นมาเปลี่ยนัวเอเป็นโพนี่แล้ววิ่ับมือเธอระโโหยๆในทุ่้าวสาลีไม่้อถามว่าเพราะอะไร นึอะไรมาเยอะรู้ัวอีที็ถึบ้านสะแล้ว
"ลับมาแล้วหรอะ" เสียใสๆอผู้หิที่ไ้สัเป็นภรรยาล่าวึ้น้อนรับสามีที่ลับมาบ้านหลัเลิาน
"วันนี้ันทำเมนูโปรอุ้วยนะะ"เธอล่าวึ้นพลา่วยถอสูทสีำอเาออมาพาไว้ที่ราวให้
"ผมไม่หิว เหนื่อยแล้ว้วย" ผมพูึ้นเพื่อัปัหาระหว่าารทาน้าวร่วมับภรรยา เพราะว่าทาน้วยทีไร็เล่าเรื่อ่าๆนานาให้ฟัลอ ... น่ารำาริๆ
"อ่า..แ่ันอุส่าออไปื้อมาทำให้เลยนะะ"เธอพูึ้นอย่ารู้สึเสียายอ ็เธอออไปื้ออมาทำั่แ่บ่ายสามแล้วนี่นาอยาะให้เาไ้ลอิมบ้า สัำเอ
"ผมเหนื่อยแล้วแล้วทีหลัถ้ามันลำบานานั้น็ไม่้อทำ็ไ้ผมไปหาอทานเอไ้" พูบ็เินออมารเ้าสู่ห้อนอนอัวเอ ปิประูลและไม่ลืมที่ะล็อ้วย ห้อนอนผมับภรรยาแยันรับเพราะผมไม่อยานอนร่วมับใรมันูะเป็นารรบวนผมเินไป
.
.
หลัาอาบน้ำเรียมัวเ้านอนเรียบร้อยแล้วผม็โน้มัวลนอนบนเียอย่าเหนื่อยหน่าย รู้สึร่าาย้อารารพัผ่อนอย่าแรแ่แล้ววามฝันที่ะไ้หลับใหลเสียั้แ่เมื่อี้็ับลเมื่อเสียเาะประูัึ้น ะเป็นใรไปไม่ไ้นอาภรรยานั่นเอ
"ันเอานมอุ่นมาให้ื่ม่อนนอน่ะ"เสียเธอัออมาา้านหลับานประูนั้น ผมเปิูออมา่อนะพูออมา้วยอารม์หุหิ
"ผมะนอนแล้วทำไมยั้อมาวน้วย"
"เอ่อือ..ันิว่าุน่าะ้อารนมอุ่นน่ะ่ะ"เธอล่าวมาแ่ไม่ไ้สบาับผม
"อย่าิเอเออเอ ผมเหนื่อยผมอยาพัผ่อน"พูบ็ปิประูลอย่านึรำา โยไม่ไ้แร์นมอุ่นที่เธอั้ในำมาให้เลยแม้แ่นิ
ในเ้าวันใหม่ที่แสนะสบ ผมมีแพลนว่าะนอนอยู่ในนี้ทั้วันเลย พวอาหาร็ไม่้อห่วเพราะผมมีอุนไว้แล้ว
ว่าแล้ว็ลุไปอาบน้ำีว่า
วามเย็นอน้ำที่ไหลผ่านร่าายไปมัน่าทำให้ผมรู้สึสบายีเียว ห้อน้ำถือเป็นสิ่ที่สอรอาเียนอนที่ผมอบเลยนะ เพราะนอาะสามารถเป็นที่ำระร่าายแล้วุยัสามารถร้อเพลไ้อี้วย ผมรู้ว่าุ็ทำ
"เอ่อ ุะ" เพียไม่นานเสียแป๋นๆอันน่ารำาอเธอ็ัึ้นัวามสุในารอาบน้ำอผม
"อะไรอุอี ออไป่อนผมะอาบน้ำ" ผมะโนไล่เธอออไป เธอไม่อบอะไรลับมามีเพียเสียปิประูที่ทำให้รู้ไ้ว่าเธอออไปแล้ว เ็แ่เ้าเลย
หลัาหมเรื่อน่ารำาไปผม็เินลมาหาน้ำึ้นไปื่มหน่อยที่ห้อผมไม่มีน้ำ เรียมใไว้แล้วล่ะว่าลมา้อเอเธอแน่ๆแ่ลับันผมไม่เห็นแม้แ่เสี้ยวปลายผมอเธอเลยสสัยะออไป้านอ ีเลย ะไ้อยู่อย่าสบบ้า
ิ๊ ิ๊
เสียโทรศัพน์ที่แผเสียออมาทำให้ผมที่ำลัเปิู้เย็นอยู่หยุารระทำแล้วเินไปรับสาย
"ฮัลโหลรับ"
"ไม่ทราบว่านั่นใุ่ ัพศ์หรือเปล่าะ"
"รับ" ผมอบลับไป
"ืออนนีุ้ลินาอยู่ที่โรพยาบาลนะะ" เธออบลับมา แถมบอว่าลินาอยู่ที่โรพยาบาลอี
"เธอเป็นอะไรรับทำไม้อไปโรพยาบาล"
"ือเธอป่วยเป็นมะเร็ระยะสุท้าย่ะ แล้วพอเธอทราบเธอ็หมสิเลย แนะนำว่าให้รีบมาูอาารนะะ"
"รับ"
×××××××××××■□■□■□■□××××××××××××
เพียไม่นานรถอผม็ถึโรพยาบาลผมลารถและรีบเินไปถามถึห้อที่ลินาพัอยู้ทันที และแล้วผม็มาถึห้ออเธอผมเปิประูเ้าไปพบุหมอำลัรวอาารอยู่
"สวัสีรับุหมอ ือว่า..เธอเป็นอะไรมามั้ยรับ"
"ือเธอป่วยเป็นมะเร็ระยะสุท้ายสุท้ายแล้วน่ะรับและมันำลัลุลามถึส่วนสมอแน่นอนว่าอยู่ไ้อีไม่นานแน่รับ"
"..รับ"
"หมออัวนะรับ" หมอเินออไปแล้วแ่ผมยัยืนอยู่ที่เิมผมั้สิแล้วนึไ้ ผม้อีใสิผมะไม่้อฟัำพูอโพนี่สาวน่ารำาอีแล้วนะ ผม็้อีใสิะมายืนอึ้ทำไมัน
..เผลาะ..
น้ำาลูผู้ายไหลลมามันไม่ไ้ไหลแบบอาบหน้าผมแ่มันแสให้ว่าร่าายและหัวในั้นเ็บปวเพียใ
นี่ผมะไ้อยู่ับเธออีนิเียวเอหรอแล้วหลัานั้นล่ะ แ่นึผม็เหาแล้ว ะไม่มีเรนโบว์แมาสาธยายเมือสายรุ้อีแล้วหรอ ไม่เอาแบบนี้สิ
....สามอาทิย์ผ่านไป....
อนนี้ผมำลัับรถแบบเร็วที่สุท่าที่รถเ๋โ่ๆันนึะทำไ้ ทำไี โพนี่อผมำลัะาไปแล้ว ่อนหน้านี้ผมำลัเรียมอไม้ไปให้เธออยู่ีๆ ทาโรพยาบาล็โทรมาบอผมว่า เธอหัวใหยุลไปรอบหนึ่แล้วำลัปั๊มหัวใอยู่ เพียเท่านั้นผม็รีบบึ่เ๋ออมาทันที
ึ ั ึ ั
อนนี้เสียหัวใและเสียเท้าอผมปนันมั่วไปหม และ็หยุอยู่หน้าห้อไอียู..
เป็นัหวะที่หมอเปิประูออมาพอี
"หมอรับ อนนี้ลินาเป็นไบ้ารับ"
"หมอพยายามเ็มที่แล้วนะรับ แ่เธอทนไม่ไหวริๆ เสียใ้วยนะรับ" สิ่ที่หมออบออมาทำเอาผมใระุ
"ผม..อเ้าไปูเธอไ้ไหม?"
"ไ้รับ"
อนนี้ผมยืนอยู่หน้าศพอเธอแล้ว ลินา.. ร่าายอเธอแน่นิ่อยู่ภายใ้ผ้สลุมสีาวนั้น
มัน้อไม่เป็นแบบนี้สิ เธอ้อหายสิ หลายๆวามิำลัีรวนให้หัวผม ไม่ไหวแล้วล่ะ ผมทรุล้าๆเธอ้มหัวลแล้วร้อไห้ออมาแบบสุัว
ผมเสียใ..ที่เธอ้อไป
ผมเสียาย.. ที่อบรำาเธอ
ผมอยาะอโทษและอบุเธอสัพันไม่สิล้านรั้เลย
ไ้โปรฟ้าอย่าลโทษผมแบบนี้เลย อเพียแ่ผมไ้พูวามในใสัรั้็ไ้ ผมอ้อนวอน่อฟ้าอยู่ภายในใ
ผมรู้ีอยู่แล้วว่ามันไม่มีทาเป็นริ พระเ้าไม่ไ้ใีนานั้น นี่สินะบทลโทษสำหรับผม มีแห่วามรู้สึผิมันำลั่อยๆบาหัวใอผม้าๆมัน่อยๆลไปเรื่อยๆลึลไป ลึลไป มัน่าเ็บปวริๆ..
"อโทษสำหรับทุสิ่นะ ที่รั.. " ผมเอ่ยแล้วเินออมาปิประูลเบาๆ ประูแห่วามหวัและแสในีวิบลแล้ว
ลา่อนนะ..
ผลงานอื่นๆ ของ Mini pink ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mini pink
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น